Agnès Varda’nın Toplayıcılar’ı (Les glaneurs et la glaneuse, 2000) “toplayıcı” (glaneur) kelimesinin etimolojisini araştırarak başlıyor. Toplamak ne demektir? Kimler toplama ihtiyacı hisseder? soruları çevresinde film devam ediyor.
“Toplayıcılık mecazi bir şekilde zihinsel bir eylem olarak tanımlanır. Gerçekleri, eylemleri, olayları, bilgileri toplamak; benim gibi unutkan biri için topladığım bu nesneler bana nerelere gittiğimi hatırlatıyor.”
Tapies, Guo Qiang, Borderie.”
Zamanın geçtiğini görmüyorsunuz.”
“Çürümüş, atılmış, bozulmuş, küflü şeyleri ve çöpleri çekmeyi seviyorum. Market kapandığında atıklar ve çöpler içinde alışveriş yapanları asla unutmadım.”
“Fırtınadan kaçan toplayıcılar, Hedouin (1857)”
Varda, “artık”ları toplayanların izini sürerken Fransa’nın “görünmez” insanlarının da portresini çıkarıyor. Fransızca adında “Toplayıcılar ve toplayıcı (kadın ön ekli)” diye ifade edilen, İngilizcesinde cinsiyet bildiren ön ek olmadığından “Toplayıcılar ve Ben” diye çevrilen filmin adı imasının içini başarıyla dolduruyor. Sinemacının kendisinin de bir toplayıcı olduğu filmin kendisinin de bir toplama eylemi olduğunun defalarca altını çiziyor Varda. Bir sahnede patates toplayıcılarını takip edip onları kameraya çekerken bir sonraki sahnede müzeye gidip patates toplayıcılarını resmeden bir tablo hakkında konuşuyor. Böylece, patates toplayıcılarına “bakan” Varda ile müzedeki tabloya bakan Varda arasındaki benzerliğe işaret ediyor belki de.
http://www.altyazi.net/yazilar/toplayicilar/
http://www.avrupasinemasi.com/2017/04/23/gleaners-and-i/
Senaryo, yönetmen: Agnès Varda, 2000.
terra incognita 
